Mchoraji mchanga aliharakisha kufikia hekalu la robo ya mafundi; Alitoka sokoni, ambapo alikuwa amenunua vifaa vya kuandaa uchoraji.
Hii ilikuwa siku ambayo wafanyabiashara walikaa katika eneo la Patakatifu la Mchezaji Mwekundu, au la Ardhi Iliyoteketezwa, Ndu Ndecu au Achiutla, kuuza bidhaa zao. Miongoni mwa wafanyabiashara kulikuwa na wale waliotengeneza rangi, ambao walileta cochineal nyekundu kwa nyekundu au quaha, kaboni nyeusi au tnoo, ambayo ilikuwa masizi ambayo yalifutwa kutoka kwenye sufuria, bluu au ndaa ambayo ilitolewa kutoka kwa mmea wa indigo, na manjano au quaa ya maua, na vile vile mchanganyiko wa ile ya mwisho, ambayo ilitoa kijani kibichi au yadza, na zingine.
Alipovuka ua, kijana huyo aliangalia wanafunzi wengine ambao walikuwa wameleta ngozi za kulungu ambazo vitabu au tacu zilitengenezwa, zilikuwa safi, laini na rahisi kubadilika. Wachuaji wa ngozi walizitandaza kwenye bodi za mbao na kuzikata kwa visu vikali vya gumegume, kisha wakachomeka vipande pamoja na kuunda ukanda mrefu wa mita kadhaa kwa urefu.
Katika kona moja aliweka begi lake la wavu kwenye mkeka wa tule na kuchukua ndani yake kuweka rangi ambayo ilikuja katika mfumo wa mikate migumu, ambayo aliviponda na kusaga kuwa unga; kisha unga huu ulipitishwa kwa kitambaa ambacho kilikuwa kichujio kupata bora tu. Vivyo hivyo, alitibu kipande cha kahawia cha resini iliyochorwa kutoka kwa mti wa mesquite, au pine, na ambayo ilitumika kuambatisha rangi ya rangi kwenye uso wa ngozi, hapo awali ilifunikwa na safu nyembamba ya plasta nyeupe.
Karibu kulikuwa na makaa yaliyoundwa na mawe matatu, na juu yake sufuria kubwa ya udongo ambayo maji yalichemka. Pamoja nayo, kila moja ya vifaa ilipunguzwa na kusagwa tena mara kadhaa, hadi kioevu nene kilipopatikana, ambacho kilichanganywa na ardhi fulani nyeupe na mpira kidogo, na hivyo kuifanya rangi kuwa tayari.
Kisha uchoraji ulibebwa kwenye sufuria ndogo hadi kwenye bandari, kwani chini ya kivuli chake kulikuwa na wachoraji kadhaa waliojitolea kutengeneza vitabu, au tay huisi tacu, wakiwa wameketi sakafuni kwenye mkeka. Mmoja wao, bwana wa biashara au tay huisi, alikuwa akiunda takwimu kwenye ukanda mweupe, ambao ulikuwa umekunjwa kama skrini, kwa kuwa kila zizi kurasa ziliundwa, na juu yao alikuwa amechora mistari minene na rangi nyekundu ambayo ilitumika kama mistari au yuque, kusambaza michoro.
Mara tu mchoro ulipofanyika na wino mweusi uliyopunguzwa, alituma kitabu hicho kwa wachunguzi wa rangi au tay saco, ambao walikuwa wakisimamia utumiaji wa ndege za rangi au noo ambazo zililingana na kila takwimu, na aina ya brashi. Mara tu rangi ikauka, kodeksi ilirejeshwa kwa bwana, ambaye alielezea safu za mwisho na nyeusi.
Mchakato maridadi wa kutoa moja ya hati hizi ulifanywa kwa uangalifu sana hivi kwamba ilichukua miezi kadhaa na hata mwaka kukamilisha. Na mwishowe, kazi ya thamani kama hiyo ilifungwa na kufungwa kwa blanketi mpya ya pamba nyeupe kabisa; basi ilihifadhiwa kwenye jiwe, mbao au sanduku la nyuzi za mboga kwa ulinzi wake, ikibaki chini ya ulinzi wa padri mlezi.
Vitu hivi vya thamani, vilivyozingatiwa hata kama vya Mungu, viliitwa Ñee Ñuhu au Ngozi Takatifu, kwani maarifa ya mbinu za ufafanuzi wao, na vile vile utambuzi wa takwimu zao, zilibuniwa na Roho Mkuu Taa Chi au Tachi , Mungu wa Upepo Tu Tachi, wakati wa asili. Mungu huyu pia alijulikana kama Nyoka mwenye Nyoya au Jeweled, Coo Dzavui, mlinzi wa mafundi na waandishi, ambao walifanya mila anuwai kwa heshima yake. Miongoni mwao kulikuwa na zile za kuandaa kwa kuandika kwa uchoraji, kwani wakati wa kuzalisha takwimu za kodices au taniño tacu, chombo kilichowekwa na tabia ya kimungu ya muundaji wake kilikuwa kinatumiwa.
Vivyo hivyo, inasemekana kuwa mungu huyu alikuwa ameanzisha nasaba za watawala za Mixteca, ambayo pia aliilinda; Kwa sababu hii, kufundishwa kama wachoraji wa vitabu, walichaguliwa kutoka kwa vijana waungwana, wanaume na wanawake, ambao wazazi wao walikuwa wamefanya biashara hii; Zaidi ya yote, kwamba walikuwa na ujuzi wa kuchora na kupaka rangi, kwa sababu hii ilimaanisha kwamba walikuwa na mungu ndani ya mioyo yao, na kwamba Roho Mkuu alijidhihirisha kupitia wao na sanaa yao.
Inawezekana kwamba mafunzo yao yalianza wakiwa na umri wa miaka saba, wakati walikwenda kwenye semina, na kwamba wakiwa na miaka kumi na tano walijishughulisha na somo fulani, ikiwa wamejitolea kuwa waandishi wa mahekalu au ya majumba ya mabwana, ambao waliagiza na walifadhili utengenezaji wa hati hizi. Wangepitia ngazi kadhaa, hadi watakapokuwa wachoraji mahiri, ambaye alikuwa kuhani mwenye busara au ndichi dzutu, na wangechukua chini ya mafunzo yao wanafunzi kadhaa ambao walikumbuka hadithi na mila ya jamii, wakati huo huo walipata maarifa juu ya mazingira yao na ulimwengu.
Kwa hivyo, pamoja na mambo mengine, walijifunza kutazama mwendo wa nyota usiku, na kufuata njia ya Jua mchana, kujielekeza duniani kutambua mito na milima, mali ya mimea na tabia ya wanyama. . Pia walipaswa kujua asili ya watu wao wenyewe, wapi walitoka na ni falme zipi walizoanzisha, ambao baba zao walikuwa nani na ushujaa wa mashujaa wakuu. Walijua pia juu ya waundaji wa ulimwengu, miungu na udhihirisho wao anuwai, na vile vile matoleo na mila ambayo ilibidi ifanyike kwa heshima yao.
Lakini juu ya yote walifundishwa sanaa ya uandishi na uchoraji, ambayo pia iliitwa tacu, na ambayo ilikuwa kuanzia utayarishaji wa vifaa hadi mbinu ya uchoraji na mazoezi ya kuchora takwimu, kwani kulikuwa na sheria juu ya jinsi wanapaswa kuwa picha zilizozaa za wanadamu na wanyama, ardhi na mimea, maji na madini, pamoja na nyota za anga, mchana na usiku, miungu na viumbe visivyo vya kawaida ambavyo vinawakilisha nguvu za maumbile, kama vile tetemeko la ardhi, mvua na upepo, na vitu vingi vilivyoundwa na mwanadamu, kama nyumba na mahekalu, mapambo na mavazi, ngao na mikuki, n.k., ambayo ilichukua nafasi muhimu kati ya Mixtecs.
Wote walikuwa na seti ya mamia ya takwimu, ambazo hazikuwa uchoraji tu wa vitu na vitu, lakini kila moja pia ililingana na neno kutoka kwa lugha ya Mixtec dzaha dzavui, ambayo ni kwamba, walikuwa sehemu ya maandishi ambayo picha zilinakiliwa masharti ya lugha hii, na seti yao iliunda maandishi ya kurasa, ambayo nayo yalitengeneza kitabu.
Kwa hivyo, basi, ilikuwa sehemu ya biashara yake maarifa ya lugha yao na sanaa iliyoheshimiwa sana ya kujieleza vizuri; Katika suala hili, walipenda michezo ya maneno (haswa ile iliyosikika karibu sawa), uundaji wa mashairi na midundo, na ushirika wa maoni.
Nambari za usomaji hakika zilisomwa kwa sauti kwa wale waliokuwepo, wakitumia lugha yenye maua, lakini rasmi, ili kurudia usomaji mzuri na uliotiwa moyo kupitia takwimu zao.
Kwa hili, kitabu kilifunguliwa katika kurasa mbili au nne kwa wakati mmoja, na karibu kila wakati ilisomwa kutoka kulia kwenda kushoto, ikianzia kona ya chini kulia, kufuatia takwimu ambazo zilisambazwa kati ya laini nyekundu za zigzag, kama harakati ya nyoka au coo, akitembea kupitia maandishi, akienda juu na chini. Na wakati pande zote moja zilipomalizika, angegeuka kuendelea na nyuma.
Kwa sababu ya yaliyomo, maandishi au vitabu vya zamani vilikuwa vya aina mbili: zingine zilitaja miungu na shirika lake katika kalenda ya ibada; Hati hizi, ambapo hesabu ya siku au tutu yehedavui quevui ilikuwa, inaweza pia kuitwa Ñee Ñuhu Quevui, Kitabu au Ngozi Takatifu ya Siku. Kwa upande mwingine, kulikuwa na wale walioshughulika na miungu au uzao wa mungu wa Upepo, ambayo ni, mabwana watukufu ambao tayari wamekufa na hadithi ya ushujaa wao, ambao tunaweza kuwataja kama Ñee Ñuhu Tnoho, Kitabu au Ngozi Takatifu ya ukoo. .
Kwa hivyo, maandishi yaliyoundwa na mungu wa Upepo yalitumiwa kushughulika na miungu mingine na wale wanaofikiria uzao wao, miungu ya wanaume, ambayo ni watawala wakuu.
